...آغازی دیگر

... در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود

...آغازی دیگر

... در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود

« بیداری ناهنگام »

« بیداری ناهنگام »



در این تاریکی بی‌رحم پی در پی



بسان پُتک، دائم در سرم نجوای خاموشی فرود آید:



ندانستی که خوشبختی به زیر آفتاب ناجوانمردانۀ این دهر



همان آدم‌نمای برفی در حال تبخیر است



برای دختری سرگشته و تنها



که در رخت سپیدش در پی خوشبختی دیرینه می‌گردد



دریغا دیر دانستی...




1391/08/26

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد