...آغازی دیگر

... در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود

...آغازی دیگر

... در آغاز هیچ نبود، کلمه بود و آن کلمه خدا بود

« آدمک پوشالی »

« آدمک پوشالی »



تهی اطرافم چه پر از تنهایی است


یک نفس آدمکی می‌آید


بذر قهقاهۀ بی‌لطفش را


در هیاهوی خموشی‌هایم می‌کارد


و رها می‌سازد بافۀ عقدۀ دیرینش را



در میان لایه‌های روی هم تاخورۀ این کینه‌ها


مانده‌ام تنها چنین


با هق‌هقی بی‌انتها


گاه و بیگه نفسی می‌آید


یک نفس آدمکی می‌آید


بود آیا که دمی هم‌سفر هم‌نفسم بازآید؟!



1387/06/06

 
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد